Karagöz Ýle Hacivat

Karagöz’e Mýsýr’daki amcasýndan bir sandýk altýn miras kalýr. Bunun üzerine Karagöz yakýn arkadaþý Hacivat ile beraber bir ticaret gemisine binip Mýsýr’a giderler. Miras iþlemlerini hallettikten sonra yine bir ticaret gemisine binip geri dönerler. Ama Marmara Denizi’nde kürekçilerin isyaný sýrasýnda su alan gemiden yolcular kayýklara binerek kurtulurlar. Karagöz ile Hacivat altýn dolu sandýkla Mudanya kýyýlarýna, bindikleri kayýkla ulaþýrlar ama sahilde konuþmaya daldýklarýndan iskeleye iyi baðlamadýklarý kayýk dalgalara kapýlýr ve gözden kaybolur. Daha sonra bir at arabasýna binerler ve Bursa’daki evlerine dönerler. Býrak bir sandýk altýný ceplerindeki para da bitmiþtir. Ýþ bulup çalýþarak para kazanmalarý gereklidir ama nasýl bir iþ? Onlar aralarýnda bu konuyu konuþurken tatlý bir sohbete dalarlar. Giderek sohbet koyulaþýr, þakalaþmalar artar.
Karagöz: “ Sence nasýl bir iþ tutayým Hacivat. Ama tutacaðým iþ de az emek harcayýp çok para kazanayým. “
Hacivat: “ Öyle iþ olmaz Karagözüm. Ne demek az emek çok yemek. Az emek az yemek. “
Karagöz: “ Sen de amma yaptýn be Hacýcavcav. Bana az yemek vere vere açlýða mý alýþtýracaksýn. Biraz insaflý olsan da tabaðýmý dolmayla doldursan. Pek severim dolmanýn yanýna köfteyi, ondan sonra pilavý ve þamtatlýyý. “
Hacivat: “ Bu kadar yeter mi Karagözüm? Ýstersen nohuttan, musakkadan, makarnadan ve cacýktan da alsan.”
Karagöz: “ Onlarý sen ye Hacýcavcav. Benim istediklerimden ikiþer porsiyon olsaydý, o yemeklerden birazý sabaha kalsaydý, ne güzel olurdu. “
Hacivat: “ Tamam Karagözüm, bu istediklerin olur olmasýna da, çok çalýþýrsan, çok kazanýrsan, bu yemeklerden yersin. “
Karagöz: “ Ahh. Ah. Keþke kayýðý iyi baðlasaydýk ve altýnlar kaybolmasaydý. Altýnlarý bozdurur bozdurur harcar, yer içerdik. Keyifli bir hayat sürerdik.''

resim koysan daha iyi olurdu ama neyse saðol

güzel ama VÝDEO olsaydý keþke